11.17.2007
| ای یوسف خوشنام ما! خوش می‌روی بر بام ما | ای درشکسته جام ما، ای بردریده دام ما | |
| ای نور ما، ای سور ما، ای دولت منصور ما | جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما | |
| ای دلبر و مقصود ما، ای قبله و معبود ما | آتش زدی در عود ما، نَظّاره کن در دود ما | |
| ای یار ما، عیار ما، دام دل خمار ما | پا وامکش از کار ما، بستان گرو دستار ما | |
| در گِل بمانده پای دل، جان می‌دهم چه جای دل | وز آتش سودای دل، ای وای دل، ای وای ما |
آی پرویز مشکاتیان و «دود عود»ش . . .
# نوشتهٔ برديا در 17.11.07 
نظرها:
نظرات
یه سؤال: چرا این شعر رو در غزلیات می‌آرن؟ آخه با تعریفی که من از غزل دارم، این شعر غزل نیست.
Post a Comment
# posted by 
: 11:59 AM
: 11:59 AM نظرات
